طي 40 سال گذشته بسياري از كشورهاي عقب‌مانده دنيا يا به تعبيري جهان سوم, مسير توسعه خود را به سرعت پيموده و امروز به كشورهايي پيشرفته و توسعه‌يافته مبدل گشته‌اند.
از جمله اين كشورها مي‌توان به مالزي, كره جنوبي, تايوان, هنگ‌كنگ, چين, امارات و امثالهم اشاره كرد كه اگرچه هنوز به آن‌ها نام ”درحال‌توسعه“ اطلاق مي‌شود اما كيفيت زندگي و استاندارهاي زندگي در اين كشورها در سطح بسيار بالايي (به نسبت ديگر كشورهاي ”كمترتوسعه‌يافته“) قرار دارد.
استراتژي محوري چنين تغيير و تحولي, ”آزادسازي و بكارگيري مناسب و هوشمندانه پتانسيل‌هاي مختلف جامعه“ است. اكثر جوامع عقب‌مانده با مشكلِ نبودِ استعدادهاي بالقوه و منابع طبيعي و انساني مواجه نيستند, بلكه از نبود ”نگاه توسعه‌گرا“ و ”مديريت و برنامه‌ريزي صحيح“ رنج مي‌برند. بخش عمده‌اي از ظرفيت‌ها و توانمندي‌هاي توسعه در بخش خصوصي نهفته است كه متاسفانه رويكردهاي دولت‌محور مانع از ظهور و شكوفايي اين استعدادهاي بالقوه مي‌شود. اين رويكردها از چند مشكل اساسي همچون كوته‌انديشي, عدم‌انعطاف, عدم‌كارآيي و اثربخشي, جزيي‌نگري, نبود منابع كافي, عدم‌خلاقيت و نوآوري, و نبود آينده‌نگري برخوردارند. درك اين نكته, بسياري اساسي است كه بدون مشاركت تمامي بخش‌هاي جامعه نمي‌توان به موفقيت قابل‌توجه و پايداري در كشور دست يافت.
استراتژي محوري چنين تغيير و تحولي, ”آزادسازي و بكارگيري مناسب و هوشمندانه پتانسيل‌هاي مختلف جامعه“ است. اكثر جوامع عقب‌مانده با مشكلِ نبودِ استعدادهاي بالقوه و منابع طبيعي و انساني مواجه نيستند, بلكه از نبود ”نگاه توسعه‌گرا“ و ”مديريت و برنامه‌ريزي صحيح“ رنج مي‌برند. بخش عمده‌اي از ظرفيت‌ها و توانمندي‌هاي توسعه در بخش خصوصي نهفته است كه متاسفانه رويكردهاي دولت‌محور مانع از ظهور و شكوفايي اين استعدادهاي بالقوه مي‌شود. اين رويكردها از چند مشكل اساسي همچون كوته‌انديشي, عدم‌انعطاف, عدم‌كارآيي و اثربخشي, جزيي‌نگري, نبود منابع كافي, عدم‌خلاقيت و نوآوري, و نبود آينده‌نگري برخوردارند. درك اين نكته, بسياري اساسي است كه بدون مشاركت تمامي بخش‌هاي جامعه نمي‌توان به موفقيت قابل‌توجه و پايداري در كشور دست يافت.
ادامه مطلب...
ارسال در تاريخ یک شنبه 13 / 12 / 1389برچسب:راهكارهاي جذب مشاركت بخش خصوصي در توسعه شهري , توسط رضا محمدی
