فضای سبز شهری، بخــشی از فــضای باز شهری است كه عرصه های طبیعی یا اغلب مصنوعی آن، زیر پوشش درختان، درختچه ها، بوته ها، گلها، چمنها و سایر گیاهانی است كه بر اساس نظارت و مدیریت انسان، با در نظر گرفتن ضوابط، قوانین و تخصص های مرتبط با آن، برای بهبود شرایط زیستی، زیستگاهی و رفاهی شهروندان و مراكز جمعیتی غیر روستایی، حفظ و نگهداری یا احداث می شوند.از دیدگاه شهرسازی، فضای سبز شهری عبارت است از بخشی از سیمای شهر كه از انواع گیا هان تشكیل یافته است. در صورتی كه از فضا های آزاد شهری كه متضاد فضا های ساخته یا ساخت فیزیكی شهر است، صحبت كنیم در این صورت فضا های بالقوه جهت توسعه فضای سبز شهری مطرح می شود.به طور كلی فضای سبز برخلاف معنایی كه ممكن است در ذهن ایجاد كند، تنها محل دارای درخت و گیاه نیست، بلكه نماد و سمبلی از تفكرات فرهنگی و اجتماعی یك جامعه است. مكان ظهور فضای سبز تنها پارك ها را در بر نمی گیرد، بلكه باغ ها، باغچه های خصوصی، نوار سبز حاشیه شهر ها و حتی خیابان ها و گورستان ها را نیز شامل می شود. همین طور فضای سبز، اماكن فرهنگی (كتابخانه، تئاتر و )، اماكن مذهبی، محلی برای انواع بازیها و ورزش های مختلف، محلی برای الهام گرفتن از طبیعت جهت سرودن شعر، نقاشی، عكاسی و را نیز شامل می شود.ضروری است قبل از هر اقدامی درباره فضای سبز شهری، شرایط خاص آب و هوایی كشور را در انتخاب گونه های مناسب به طوری كه همگام با طبیعت باشد مورد توجه قرار داد و شرایط محیطی و اقلیمی را نیز شناسایی كرد.