موقعیت جغرافیایی
این استان همچون استان مازندران توسط حصار بلند البرز از بقیه سرزمین ایران جدا گردیده و متعلق به واحد جغرافیایی در جنوب دریای خزر میباشد که در غربی‌ترین بخش ساحلی این واحد میان استان آذربایجان شرقی در مغرب واستان مازندران در شرق و استان زنجان درجنوب واقع شده است.
این استان بین 36 و 36 تا 27، 38 عرض شمالی و 30، 48 تا 30، 50 طول شرقی مختلف از نصف‌النهار گرینویچ قرار گرفته است واز دیر باز در تماس مستقیم با روسیه و در نتیجه تمام اروپا بوده است مساحت این استان حدود 14709 کیلومتر مربع است.
جلگه‌ها
جلگه گیلان شامل ناحیه آبرفتی است که بین دامنه‌های شمالی کوههای البرز و سواحل جنوبی دریای خزر قرار دارد و از آبرفت رودهای جاری در این منطقه به وجود آمده است و به دو بخش جلگه‌های باریک شرقی و شمال غربی و جلگه مرکزی تقسیم می‌شود.
آب و هوا
سرزمین گیلان در میان کوهستان البرز و دریای خزر قرار دارد و دارای نوع خاص آب و هوا میباشد که به آن آب و هوای معتدل خزری می‌گویند و ناشی از تأثیر آب و هوای کوهستان البرز و دریای خزر میباشد کوهستان طالش با جهت شمالی- جنوبی و کوهستان البرز با امتداد غربی ـ شرقی مانند سدی از عبور بخار آب حاصله از دریای مازندران بر بادهای مرطوب شمال غربی به داخل ایران جلوگیری می‌کند و به سبب ارتفاع زیادی که دارد موجب بارندگی بسیار در ناحیه می‌گردد. جمع باران سالانه در این استان 2089 میلیمتر است و این میزان حداکثر بارندگی است تاکنون در ایران دیده شده است در استان گیلان بیشترین مقدار باران در ناحیه‌ای کوچک واقع در کرانه غربی و جنوب غربی دریای مازندران از آستارا تا حدود چابکسر می‌بارد که بین 1000 تا 2000 میلیمتر میباشد و ناحیه رودبار کم باران‌ترین ناحیه این استان است.
رودخانه‌ها
از برکت بارانهای فراوان در ناحیه گیلان، رودهای معتدد دائمی به وجود آمده که از دامنه‌های شمالی البرز سرچشمه گرفته و به طرف دریای خزر جریان دارند و اراضی رسوبی وسیعی را در سواحل احداث کرده‌اند تنها رودخانه‌ای که از فلات ایران سرچشمه گرفته و از کوهستان البرز عبور کرده و به دریای خزر می‌ریزد سفید رود میباشد که با طول 800 کیلومتر مهمترین رودخانه استان گیلان میباشد رودهای دیگری که در منطقه گیلان به دریای خزر می‌ریزند عبارتند از:
شمرود، خرارود، خشک‌رود،فسارود، نمک‌آبرود، شوراب رود، میانده‌رود، چابکسر،...
پوشش گیاهی
مشتمل بر دو نوع است:
1. جنگل
2. مرتع (چمنزار)
جنگل: به صورت انبوه و بیشتر در دامنه‌های شمالی و کوهپایهای اطراف شهر‌ها مشاهده می‌شود. مساحت این جنگلها حدود یک میلیون هکتار برآورد شده است که شامل درختانی از نوع توس ، راش، بلوط، لرک، آزاد، توسکا، شمشاد و زیتون میباشند.
مرتع: به صورت چمنزارهای دائمی و سرسبز وجود دارد و بیشتر در قسمتهای جلگه‌ای و هموار در نواحی مرتفع کوهستانی دیده می‌شود.
ویژگیهای انسانی
گیلان کنونی براساس برآورد سال1382 دارای 2324203 نفر جمعیت میباشد که تقریباً 31 درصد آن شهرنشین و بقیه را روستانشینان تشکیل می‌دهند تراکم نسبی در این استان پس از استان تهران از همه استانها دیگر بیشتر و معادل 11904 نفر در کیلومتر مربع است.
**********************
************************** استان خوزستان در این استان مقدار بارندگی بسیار کم است معدل بارندگی در طول 15 سال از 5/2 میلیمتر در اهواز تجاوز نکرده است. رطوبت نسبی در خوزستان بر اثر وجود بادهای شمالی که از داخل می‌وزد در وسط روز کاهش می‌یابد. به طور کلی خوزستان تحت تأثیر سه نوع باد است.
موقعیت جغرافیایی
استان مازندران در شمال ایران، مساحتی حدود 46460 کیلومتر مربع، یازدهمین استان ایران از نظر وسعت است. این استان تقریباً 3% کل کشور را شامل می‌شود و بین َ47،035 تا َ8 ، 038 عرض شمالی از استوا و َ16، 050 تا َ10، 056 طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ قرار گرفته است. حد شمالی آن دریای خزر و کشور اتحاد جماهیر شوروی و حد شرقی آن استان خراسان است و حد جنوبی آن استانهای سمنان و تهران و زنجان و حد غربی آن استان گیلان است.
آب و هوا
به طور کلی جلگه مازندران دارای آب و هوای معتدل و مرطوب است که معروف به آب و هوای معتدل خزری است. عوامل موثر در آب و هوای این استان عبارتند از وجود کوههای البرز، جهت قرار گرفتن آنها، ارتفاع مکان، نزدیکی به دریا و .... میباشد به طور کلی دو جریان هوا در این منطقه تأثیر می‌گذارد:
ـ جریان اول: هوایی که از شمال و شمال شرقی از سیبری به طرف مازندران میآید و این توده در زمستان باعث سردی هوا و ریزش برف و باران شده و در تابستان به ندرت وزیده و سبب خنکی هوا می‌گردد.
- جریان دوم: به بادهای غربی که از طرف اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه وزیده که در زمستان باعث ریزش باران شده و در تابستان بر رطوبت هوا می‌افزاید و همچنین باعث شرجی شدن آن می‌گردد.
رودخانه‌ها
رود هراز- هراز یکی از رودهای پر آب و دایمی استان است و این رود از دامنه‌های شمالی کوههای لار و لواسانات سرچشمه گرفته وتا پلور رودلار نامیده می‌شود از پلور به بعد نام آن به هراز تبدیل می‌شود. یکی از شاخه‌های پر آب این رودخانه رود نور میباشد که در منطقه هر دو رود به هراز متصل می‌شود .
رود چالوس- در شرق رودخانه سه هزار و از اتصال دو رود زانوس و کندوان تشکیل شده است و با شعبات متعدد خود آبهای منطقه‌ای مربوطه را دریافت و به دریا می‌آورد.
گرگان رود- طول این رودخانه در حدود 350 کیلومتر است که از دامنه‌های شمالی رشته کوههای البرز شرقی و از ارتفاعات خراسان غربی سرچشمه گرفته و پس از عبور از آق‌قلادر غرب روستای خواجه نفس با تشکیل دلتای کوچکی وارد دریای خزر می‌شود. وسعت حوضه آبگیر آن حدود 10200 کیلومتر مربع و عمق بستر آن بین 4 متر در حوالی مصب تا 30 متر در سدگرگان در تغییرات است.
رود اترک- رود اترک از هزار مسجد خراسان سرچشمه گرفته و در محلی به نام قلعه چات رشته فرعی سومبار به آن می‌پیوندد. اترک به طول 500 کیلومتر پس از دریافت 10شاخه فرعی وجویبارهای موقتی به طرف دریای خزر جاری می‌شود.
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی در این استان به دو دسته جنگل و مرتع تقسیم می‌شود. جنگلهای مازندران یکی از منابع مهم ثروت کشور به حساب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آیند، این جنگلها در اعتدلال هوا و تنظیم رودها نقش داشته و از لحاظ صنعتی نیز بسیار حائز اهمیت‌اند. مساحت جنگلهای مازندران حدود 15544000 هکتار برآورد شده انواع درختان جنگلی این استان عبارتند از بلندمازو، ممرز، آزاد، انجیلی، توسکا، شمشاد، افرا، نمدار، نارون و... مراتع نیز در استان شامل مراتع ییلاقی و قشلاقی میباشد.
ویژگیهای انسانی
جمعیت این استان طبق برآورد مرکز آمار استان در سال1382 حدود 2765667 نفر بوده است که تراکم نسبی 4/62 نفر در هر کیلومتر مربع را نشان می‌دهد.
موقعیت جغرافیایی
استان خوزستان با مساحتی بالغ بر67282 کیلومتر مربع در جنوب غربی ایران قرار دارد. این استان از شمال به استان لرستان و از شمال شرقی به استان اصفهان از شمال غربی به استان ایلام و از طرف شرق و جنوب شرقی به استانهای چهارمحال و کهگیلویه و بویر احمد و از جنوب به خلیج فارس و از مغرب به کشور عراق محدود است.
آب و هوا
آب و هوای استان خوزستان در مناطق کوهستانی و مرتفع، با تابستانهای معتدل و زمستانهای سرو و در نواحی کوهپایهای دارای آب و هوای نیمه‌بیابانی و در نواحی پست و جلگه‌ای هر چه به سمت جنوب و جنوب شرقی پیش رویم خصوصیات آب و هوا از نیمه بیابانی به بیابانی کناره‌ای تبدیل می‌شود. عمدتاً زمستانهای این ناحیه، کوتاه و معتدل و تابستانها طولانی و گرم است. حداکثر مطلق درجه حرارت در شهرهای اهواز، آبادان و دزفول به ترتیب 50 و41 و 50 درجه است حداقل مطلق دما در شهرهای مذکور به ترتیب 01- ، 02+ ، 01- است درجه حرارت معمولاً در تیر ماه به بالاترین حد خود و در بهمن ماه به پائین‌ترین حد خود در طول سال می رسد در این ناحیه تعداد روزهای یخبندان بسیار اندک میباشد.
1. اولین باد، جریان سرد نواحی کوهستانی است که در زمستان به طرف خلیج‌فارس به حرکت در میآید و هوای سردتری را در این فصل با خود به همراه می‌آورد.
2. بادهای ساحلی که در تابستان گاهگاهی از خلیج‌فارس می‌وزند و رطوبت زیادی را با خود به جلگه‌های گرم می‌برند که باد شرجی نیز نامیده می‌شوند.
3. نامطلوب‌ترین موقعیت‌ها با وزش بادی به وجود میآید که از عربستان می‌وزد این باد که به نام سموم مشهور است همیشه مقداری خاک و شن همراه دارد علاوه بر این، این باد رطوبت زیادی را در هنگام عبور از روی خلیج‌فارس در خود ذخیره می‌کند.
رودخانه‌های مهم:
1. رود کرخه: این رود از دامنه‌های جنوبی الوند سرچشمه می‌گیرد و از دشت اسدآباد ونهاوند در حوالی کنگاور عبور می‌کند سپس رود « دنیاور» به آن می‌پیوندد و از پای بیستون می‌گذرد و قبل از آن از دره‌های کوچکی عبور می‌کند و در نهایت پس از طی باتلاق‌های متعدد به رود دجله می‌ریزد.
2. رود کارون: سرچشمه اصلی این رودخانه، زردکوه بختیاری است که در طول مسیرش شعبه‌های متعددی را دریافت می‌کند و به سوی جلگه خوزستان سرازیر می‌شود. کارون در شمال شوشتر دو شعبه شده و این شهر را مانند جزیره‌ای در برمی‌گیرد و در جنوب آن در محلی به نام « بند قیر» هر دو شاخه به هم پیوسته می‌شود کارون شهر اهواز را به دو قسمت تقسیم کرده و در خرمشهر به دو شاخه تقسیم می‌شود یک شاخه آن به نام بهمنشیر که از شرق آبادان می‌گذرد وارد خلیج‌فارس می‌شود و شاخه دیگر که همان کارون است وارد اروند رود می‌گردد.
3. رود دز: دارای چندین شاخه مهم است.شعبه‌های اصلی این رودخانه از ارتفاعات شهرستانهای اراک بروجرد،الیگودرز و کوههای بلند بختیاری سرچشمه می‌گیرند. این رودخانه به اتفاق کارون قریب به 31400 کیلومتر مربع از زمینهای استان را مشروب می‌نماید.
4. رود مارون: نام اصلی و قدیمی این رودخانه « تاب» است و از کوه نیل سرچشمه می‌گیرد و از لوداب می‌گذرد و از این محل به بعد مارون نامیده می‌شود پس از دریافت رودهای کوچکتری از قسمت شمال وارد دشت بهبهان می‌شود و از شمال غربی این شهر می‌گذرد در نزدیکی چم هاشم شعبه دیگری از شمال به نام رود اعلاء با شعبه‌اش به نام(رود زرد)که از رامهرمز میآید به مارون می‌پیوندد از این محل به بعد به نام رود جراحی معروف است. سرانجام در بندر امام خمینی به آبهای خلیج‌فارس می‌ریزد.
5. رود خیرآباد: نام این رود شیرین است و از دیلکان سرچشمه می‌گیرد از تسوج شعبه دیگری به نام شاه بهرام به آن ملحق می‌شود پس از عبور از روستای نازمکان شعبه دیگری از شمال بدان می‌پیوندد. در این محل به رود خیرآباد معروف است سپس در محل سردشت شاخه پرآبی به آن متصل می‌شود این رود در این محل به نام زهره معروف است که این رود پس از رسیدن به هندیجان به نام هندیجان نامیده می‌شود رود هندیجان سرانجام در جنوب این شهر به خلیج‌فارس می‌ریزد.
پوشش گیاهی
در استان خوزستان به طور کلی 500 هزار هکتار جنگل و 5/2 میلیون هکتار مرتع وجود دارد. از کل جنگلهای استان 10% دارای کیفیت خوب و 30% تنک و بقیه تخریب شده و غیرقابل استفاده است. جنس درختان جنگلی بیشتر از نوع بلوط است که 95% جنگل را شامل می شود و 5% بقیه از نوع بادام وحشی و گونه‌های دیگر است. مراتع از نوع مراتع قشلاقی نامرغوب است که در مناطق کوهستانی از پوشش گیاهی غنی‌تری برخوردار است و دارای درختانی نظیر بلوط، بن، انجیر، بادام کوهی، کنار(سدر) و بوته‌هایی از نوع گون است.
جمعیت
این استان جمعیتی برابر با 4641473 نفر میباشد. رشد سریع شهرنشینی در این استان نیز قابل توجه است به طوری که میزان آن از7/51% در سال 45 به 1/58% در سال 55 رسیده است.
**********************
استان بوشهر 
موقعیت جغرافیایی
استان بوشهر با مساحتی حدود 27653 کیلومتر مربع بین 14 و27 تا 16 و 30 عرض شمال و 6 و 50 تا 58 و 52 طول شرقی در جنوب ایران و در حاشیه خلیج فارس قرار دارد. این استان از شمال به استان خوزستان و قسمتی از استان کهگیلویه و بویراحمد از شرق به استان فارس از جنوب شرقی به قسمتی از استان هرمزگان و از جنوب و مغرب به خلیج فارس محدود است.
آب و هوا
آب و هوای این استان را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد: در نوار ساحلی، آب و هوا گرم و مرطوب و در قسمتهای داخلی ،گرم و خشک و صحرایی است. در هر دو بخش، متوسط دمای سالانه معدل 24 درجه است که بیشترین مقدار آن در تابستان حدود 50 درجه و کمترین مقدار آن در زمستان حدود 6 درجه میباشد این مسأله نشان می‌دهد این استان به طور کلی گرم است. میزان بارش در هر دو بخش در سطح پائینی است ، متوسط بارش سالیانه استان حدود 217 میلیمتر میباشد. در طی سال، رطوبت نسبی هوا در نوار ساحلی نسبت به قستمهای داخلی استان بیشتر است. میزان بارندگی در استان بوشهر کم و متغیر است. زمان بارندگی در این استان بین آبان و اردیبهشت میباشد.
رودخانه‌ها
رودهای این استان به علت عبور از طبقات کمی، معمولاً شور و غیرقابل شرب میباشند. مهمترین آنها عبارتند از:
1. رودخانه مند: که از تلاقی رودخانه‌های فیروز آبادی، قره‌آغاج، دشت پلنگ، سیمکان و شور مکان تشکیل می‌شود.
2. رودخانه دالکی: که از شهرستان کازرون سرچشمه گرفته و نخلستانهای دهستانهای زیرراه و مزارعی را مشروب می‌نماید.
3. رودخانه شاپور: که از کازرون به استان بوشهر جاری است و قسمتی از دهستان شبانکاره را مشروب می‌نماید.
4. رودخانه حله : که در محل درودگاه از تلاقی دو رودخانه دالکی و شاپور به وجود آمده است پس از گذاشتن از دهستان رود حله وارد خلیج فارس می‌شود.
5. رودخانه اهرم: از ارتفاعات کلمه و فاریاب سرچشمه می‌گیرد و پس از مشروب نمودن آبادی شهر اهرم از پل احمدی می‌گذرد و در جنوب جزیره شیف به خلیج فارس می‌ریزد، آب آن شور و غیرقابل شرب است.
6. رودخانه شور: از ارتفاعات گچ ترش و کلاه فرنگی سرچشمه می‌گیرد و از حدفاصل دهستان حیات داود شبانکاره گذشته و در خور مزین وارد خلیج فارس می‌شود.
چشمه‌ها
در این استان تعدادی چشمه‌های گوگردی و آب شیرین وجود دارد که مهمترین آنها عبارتند از :
1. چشمه‌های گوگردی دامنه‌های شرقی دشت برازجان که آب آنها دارای ترکیبات گوگردی است .این چشمه‌ها به رودخانه دالکی می‌ریزند و سبب خراب شدن کیفیت آب آن می‌شوند.
2. چشمه‌های آبگرم منطقه اهرم که جهت معالجه بیماریهای پوستی نافع است.
3. چشمه‌های آب شیرین ناحیه (خائیز اهرم) که تعداد آنها نسبتاً زیاد بوده و دارای کیفیت بسیار خوبی هستند. چشمه‌های (بنیان) پرآب‌ترین چشمه‌های این ناحیه میباشند.
4. چشمه‌های منطقه فاریاب که از به هم پیوستن آب آنها رود فاریاب تشکیل می‌شود. مهمترین چشمه این منطقه چشمه «تنگ فاریاب» است که اهالی روستای فاریاب برای آبیاری باغهای خود از آن استفاده می‌کنند.
پوشش گیاهی
استان بوشهر به علت وجود آب و هوای خاص و باران کم و ناکافی و نوع خاک نامناسب، امکان رشد گیاهی محدودی دارد. بدین ترتیب تنها گیاهانی که قدرت ذخیره آب را داشته باشند می‌توانند دوام بیاورند با این حال فصل زمستان و به دنبال ریزش باران، دشتها و جلگه‌ها کناره‌ای دارای مناظر جالبی از علفزارهای سرسبز و گلهای وحشی و خودرو می‌شوند.
درختان این منطقه اکثراً گرمسیری و دارای برگ‌های ریز و خار‌دار و ریشه‌های عمیق هستند که ریشه بعضی از آنها به ده‌ها متر می‌رسد.
زندگی جانوری
کمی پوشش گیاهی، خشکی و گرمای عمومی هوا، سبب شده تنها جانورانی بتوانند در این ناحیه باقی بمانند که تحمل تشنگی و گرسنگی را داشته باشند. علاوه بر حیوانات اهلی مانند گاو، گوسفند، بز و شتر، در بیابانها و کوهپایه‌ها و ارتفاعات داخلی مخصوصاً کوه سیاه در اطراف خور موج و بیشتر چشمه‌ها، تنگه‌ها و فضای سبز این استان حیوانات وحشی گوناگون به چشم می‌خورند، از مهمترین جانوران این دسته را می‌توان « کل، بزوحشی، میش و قوچ وحشی» را نام برد. علاوه بر این در آبهای خلیج‌فارس و جزایر آن در محدوده این استان جانوران دریایی فراوانی دیده می‌شوند که برخی از آنها بومی این مناطق هستند و برخی دیگر فقط گهگاه از آن عبور می‌کنند مهمترین آنها عبارتند از « ملخ دریایی، انواع کوسه، دولفین، لاک‌پشت، خرچنگ، عروس دریایی، ماهی مرکب، ماهی عقرب، سفره ماهی» میباشند.
ویژگیهای انسانی
جمعیت براساس سرشماری سال1382 کل جمعیت استان 804744 نفر بوده است از این تعداد 7/65% روستانشین و 3/34% شهرنشین بوده است.
***********************
************************** استان سیستان و بلوچستان ************************ 
موقعیت جغرافیایی
استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده است. این استان در بخش عمده‌ای از شمال شمال شرقی خود با استان کرمان همسایه است و در شمال غربی و مغرب آن استانهای فارس و بوشهر واقع شده‌اند. از مشرق به استان سیستان و بلوچستان و از جنوب به آبهای نیلگون خلیج‌فارس و دریای عمان محدود می‌شود. مساحت این استان در حدود 68472 کیلومتر مربع است که بین 25 درجه و 24 دقیقه تا َ57 و 028 عرض شمال و َ41 و 053 تا َ15و 059 طول شرقی واقع شده است.
آب و هوا
این استان از مناطق گرم و خشک ایران محسوب می‌شود و تحت تأثیر آب و هوای بیابانی و نیمه بیابانی قرار دارد. این استان جزء استانهای کم آب کشور میباشد به ویژه در تابستان اکثر شهرهای آن با مشکلات آبی مواجه است. از اطلاعات مربوط به این منطقه اینگونه استنباط می‌شود که عملاً در این ناحیه در سال، دو فصل بیشتر وجود ندارد زمستانهای خشک که شامل آذر و دی و بهمن ماه است و تابستانهای گرم که بقیه ماههای سال را در برمی‌گیرد فصل بهار و پائیز در این استان به خصوص در سواحل، معمولاً زودگذر و غیرقابل توجه‌اند.
رودخانه‌ها
رودهای این استان در اکثر مواقع سال بادبی پائین و متغیر به خلیج فارس و دریای عمان جریان دارند ولی در هنگام بارندگی که اغلب سیل‌آسا و توأم با رگبارهای تند است مقدار آب زیاد می‌شود.
الف- رودخانه‌هایی که دارای آب شور هستند و در غرب استان واقع‌اند مثل: رودخانه‌های شور،کل، مهران
ب- رودخانه‌هایی که دارای آب شیرین هستند و در شمال و شرق استان واقع شده‌اند مهمترین این رودخانه‌ها عبارتند از: رودخانه گنج، جگین، کریان، میناب، جلابی، شیرین
رودخانه‌های میناب، مهران، شور و شیرین از رودهای مهم این استان هستند.
جزایر
الف- جزایر طاقدیسی که منشأ آنها رشته‌های جنوبی زاگرس است که بزرگترین این نوع جزیره‌ها جزیره قشم است.
ب- جزایر گنبد نمکی که منشأ زمین ساختی داشته دارای رسوبات نمکی و معادن مختلف دیگر در جزیره هرمز هستند.
پوشش گیاهی
گیاهان این استان به 4 دسته تقسیم می‌شوند:
1. درختان تنومند و مقاوم مانند کمور، کرت، کنار، گل ابریشم، گارم،زنگی
2. گیاهان شورپسند که در مناطق شوره‌زارها و شنزارها دوام دارند مانند انواع جروگز
3. گیاهانی که در ارتفاعات می‌رویند از جمله انواع درختان گرمسیری، استپ کوهپایهای
ویژگیهای انسانی:
جمعیت استان براساس سرشماری سال 1382،1265501 نفر بوده است.
موقعیت جغرافیایی
این استان بین 3 و 25 تا 28 و 31 عرض شمالی و 47 و 58 تا 19 و63 طول شرقی در جنوب شرقی ایران واقع شده است این استان از شمال به استان خراسان از جنوب به دریای عمان از شرق به کشور افغانستان و پاکستان و از مغرب به استانهای کرمان و هرمزگان محدود می‌شود. وسعت آن در حدود 578 181 کیلومتر مربع است که 117 8 کیلومتر مربع آن به سیستان 478 173 کیلومتر مربع بقیه متعلق به بلوچستان است و در مقایسه با کل کشور حدود 9/1 مساحت کل کشور را در بر می‌گیرد.
آب و هوا
آب و هوای استان از نوع آب و هوای بیابانی است .درکلیه شهرهای استان حداکثر دمای سالانه بالای 040 درجه سانتیگراد است. این مقدار در تیرماه در ایرانشهر به 051 درجه سانتیگراد می‌رسد حداقل دمای استان در آذر و دی ماه است. سردترین شهرستان این استان زاهدان و گرمترین آن ایرانشهر است.
رودخانه‌ها
1- رودخانه باهوکلات: این رودخانه پرآب‌ترین رود این شهرستان میباشد.
2- رود بمپور: از ارتفاعات شرقی ایرانشهر سرچشمه می‌گیرد و عامل اساسی فعالیتهای کشاورزی در ناحیه ایرانشهر بمپور است.
3- رود کاجو: این رودخانه دائمی است و از شمال قصرقند جریان می‌یابد.
4- رودخانه کارواندر: از شعبات اصلی رودخانه بمپور است که تاروستای کارواندر دارای آب جاری دائم است مازاد آب آن در این محل در بستر رودخانه فرو می‌رود و در پائین دست رودخانه مخصوصاً درمحل دامن در آغاز دشت ایرانشهر مجدداً از زیرزمین خارج می‌شود و همراه با چند شاخه کوچک به رود بمپور می‌پیوندد.
پوشش گیاهی:
جنگلهای طبیعی این استان مانند جنگلهای ناحیه شمالی و یا غرب ایران به صورت انبوه و متراکم نیست و اغلب به طور پراکنده و به اصطلاح لکه‌ای در مناطقی از چابهار به طرف کنارک در مسیر جاده و در مسیر روستاهای حوتک و کهیری به طرف ناحیه زر‌آباد نشانه‌هایی از جنگلهای کهور و گز دیده می‌شود.
از مجموع 18 میلیون هکتار وسعت کل استان حدود 8/11 میلیون هکتار آنرا مراتع و جنگلهای پراکنده تشکیل داده است از این مراتع حدود 4 میلیون واحد دامی است حدود 5/1 میلیون هکتار از مراتع استان از نظر کیفی و کمی در وضعیت نسبتاً مناسبی قرار دارند.
تنوع گونه‌های مرتعی نسبتاً زیاد بوده و تاکنون 250 گونه مهم مرتعی مورد شناسایی قرار گرفته که نشان دهنده غنی بودن مراتع از نظر گونه میباشد. گونه‌های مهم عبارتند از: گون،درمنه ، گراسها،جگن،نی،قیچ،شور، اسفناج، وحش، یونجه
جمعیت
براساس سرشماریهایی انجام شده جمعیت این استان 1382 در سال 2151568 می باشند توزیع جمیعت بر حسب مناطق مختلف، 26% کل جمعیت استان در منطقه سیستان با تراکم نسبی 4/21 نفر در هر کیلومتر مربع و 74% آن در بلوچستان با تراکم نسبی4/3 نفر در هر کیلومتر مربع زندگی می‌کنند.
منبع :
نظرات شما عزیزان:
