البته بايد توجه داشت که پارامترهای متعددی در تخمين خطر لرزه ای گسلها مورت توجه قرار می گيرد، که يکی از مهمترين آنها طول گسل است. با توجه به دلايل ذکرشده، قسمت اعظم کشور ايران،از ديدگاه لرزه خيزی جزء مناطق پرخطر محسوب شده و به همين علت مطالعه جامع و دقيق لرزه خيزی در کشور ايران، برای جلوگيری از خسارات ناشی از زلزله (به خصوص در شهرهای بزرگ)، امری واجب و ضروری است. رعايت اصول ايمنی سازی و نظارت دقيق بر ساخت و سازها در مناطق لرزه خيز از مهمترين پارامترهايی است که بايد مورد توجه قرار گيرد.
در اين گزارش شرح تعدادی از نقشه های مربوط به لرزه خيزی در شهر تهران و کشور ايران آورده شده است. تعدادی از اين نقشه ها توسط آژانس بين المللی ژاپن (JICA) و مرکز مطالعات زمين لرزه و محيط زيست تهران (CEST) و تعدادی ديگر توسط موسسه بين المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله (IIEES) تهيه شده است.
نقشه های تهيه شده در مورد خطر لرزه خيزی تهران، شامل نقشه زمين شناسی، نقشه توپوگرافی، نقشه سطح آبهای زيز زمينی، نقشه توزيع مراکز سطحی زلزله از سال 1996 تا سال 1999 به شعاع 100 کيلومتری، نقشه گسلها و نقشه تراکم جمعيت است. در اين گزارش با توجه به نقشه های تهيه شده توسط JICA و CEST ، 3 گسل ری، شمال تهران و مشا، که جزء پرخطرترين گسلهای تهران هستند مورد بررسی قرار گرفته اند.
نقشه های شرح داده شده در مورد کشور ايران، شامل نقشه لرزه خيزی جديد ايران، حوزه های سايزموتکتونيک در ايران ، نقشه های خطر زمين لرزه در ايران، نقشه قابليت روانگرائی ايران، نقشه توزيع مراکز سطحی زمين لرزه در ايران بين سالهای 1970 تا 1980 و نقشه توزيع مراکز سطحی زمين لرزه در ايران از تاريخ 2003/12/2 تا 3/1/2004 است
منبع :http://www.ngo-iran.ir
نظرات شما عزیزان:
