جغرافياي کاربردي و موسسات جغرافيايي:
   از دوره باستان، جغرافيدانان همواره بر کاربرد علم جغرافيا در مسائل مختلف زندگي تاکيد مي کردند، چنانکه” استرابو” که عده اي او را اولين جغرافي دان در زمينه جغرافياي کاربردي مي دانند معتقد بود که جغرافي دان بايد عمر خود را وقف مواردي بنمايد که داراي جنبه کاربردي است. استرابو عقيده داشت که تاليفات جغرافيايي او مي تواند امپراتور را در اداره امپراتوري روم ياري دهد.
   در علم جغرافيا، اين جريان فکري به هنگام شروع بهره کشيهاي استعماري بيشتر مورد توجه قرار مي گيرد و جغرافي دانان معتقد مي شوند که حرفه آنها، علاوه بر آموزش و پرورش، قادر است عملا در حل مسائل فضاي زندگي موثر افتد. از اين تاريخ به بعد، جغرافي دانان اروپايي، استفاده از کاربردهاي جغرافيا را به دولتها، سازمانها وشرکتهاي اقتصادي کشور خود توصيه مي کردند تا از جغرافيا در توسعه اقتصادي کشور و اداره کشور استفاده شود.
   در سال 1884، استانلي (H.M.Stanley) کاشف معروف قاره افريقا تعريف زير را براي توصيف علم جغرافيا به کار مي برد:
   علم جغرافيا تنها مطالعه ساده توپوگرافي نيست و هدف از اين علم، گردآوري مقداري اطلاعات، نقشه و کتاب در مسافرتها نيز نمي باشد، بلکه، جغرافيا يک دانش فني است که کاربردهاي آن مستقيما با رفع نيازهاي جوامع انساني پيوند مي خورد.
  

بسیاری از جوامع یا افراد قدر نعمت های موجود را نمی دانند و این قدرنشناسی را بهره برداری نادرست از این نعمت ها نشان می دهند. یکی از این نعمت های بزرگ خداوند ، آب است. چون منابع آب محدود است باید در استفاده از آنها دقت کافی به عمل آید.

اصطلاح توسعه پایدار در اوایل سالهای دهه ۱۹۷۰ درباره محیط و توسعه بکار رفت. از آن زمان سازمان‌های بین‌المللی که خواهان دستیابی به محیطی مناسب و مساعد برای توسعه سودمند بودند نام خاص و ویژگی آنها در راهبرد توسعه پایدار نمود یافت. بکار بردن واژه توسعه پایدار بعد از کنفرانس ریودوژانیرو در سال ۱۹۹۲ در محافل علمی فراگیر شد(ضرابی و اذانی، ۱۳۸۰: ۱۳). توسعه پایدار فرایند تغییری است در استفاده از منابع، هدایت سرمایه گذاری‌ها، سمت گیری توسعه فناوری و تغییری نهادی است که با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. توسعه پایدار که از دهه۱۹۹۰بر آن تاکید شد جنبه‌ای از توسعه انسانی و در ارتباط با محیط زیست و نسل‌های آینده است. هدف توسعه انسانی پرورش قابلیت‌های انسانی محسوب می‌شود.

تغییر اقلیم(به انگلیسی: Climate change) یعنی هر تغییر مشخص در الگوهای مورد انتظار برای وضعیت میانگین آب و هوایی ، که در طولانی مدت در یک منطقه خاص یا برای کل اقلیم جهانی، رخ بدهد . تغییر اقلیم نشان دهنده ی تغییرات غیر عادی در اقلیم درون اتمسفر زمین و پی آمدهای ناشی از آن در قسمت های مختلف کره ی زمین می باشد . برای مثال در یخ های قطبی مدت این تغییرات از ده سال تا چند میلیون سال تغییر می کند . بخصوص در کاربرد اخیر، در مقوله سیاست محیطی، اصطلاح " تغییر اقلیم" اغلب به تغییراتی که در اقلیم کنونی رخ می دهد اطلاق می گردد .در برخی موارد، این عبارت با فرض رابطه علت و معلولی بشری نیز بکار می‌رود، همچنان که در کنوانسیون چارچوب تغییر اقلیمی سازمان ملل| UNFCCC مورد استفاده قرار گرفت. کنوانسیون UNFCCC اصطلاح «تغییرات اقلیمی» را برای تغییراتی به کار می‌برد که منشاء غیر انسانی داشته باشند.