خشکبیجار شهری است در ۲۰ کیلومتری رشت و در کنار دریای خزر قرار دارد.

براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت خشکبیجار (۲٬۱۸۶خانوار) برابر با ۷٬۴۷۸نفر بوده است.^[۱]

بخش خشکبیجار با بخش‌های خمام و لشت نشاو کوچصفهان همسایه است.

شغل اکثر مردمان آن کشاورزی و دامپروری به شکل سنتی و اکثرا کشت برنج می‌باشد.

بقعه آقا سید محمد شیشه گوراب در یکی از روستاهای این شهر واقع است که با توجه به موقعیت زیبای جغرافیایی سالانه مسافرین زیادی از آن بازدید می نمایند

شهر خشکبیجار در هفته روزهای دوشنبه و پنج شنبه دارای بازار محلی می‌باشد که از روستاهای اطراف برای خرید و فروش محصولات خود به این بازار می‌آیند.

بندر کیاشهر (حسن کیاده یا بندر فرحناز) شهری است در فاصله ۱۷ کیلومتری آستانه اشرفیه و تقریباً ۵۰ کیلومتری رشت.

براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت کیاشهر (۴٬۰۶۹خانوار) برابر با ۱۳٬۷۶۲نفر بوده است.^[۱]

سیاهکَل یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران است.

این شهر با جمعیت ۱۸٬۵۶۲ نفر (برآورد ۱۳۸۳خ.) در بخش مرکزی شهرستان سیاهکل قرار دارد. شهر سیاهکل ترکیبی است از سه روستای کلسر و کدوبنک و برفجان و حدود ۱۵۰ سال پیش بر پایه تلاش حبیب الله خان مشیر الممالک برپا شده‌است. نام محلی سیاهکل بدانگونه که مردمش تلفظ می‌کنند سی کل است. سی به معنی صخرة بزرگ و کوه با شیب تند است و کل به معنی آبادی و در واقع نام سیاهکل به معنی آبادی کنار کوه با شیب تند است. برخی نیز این نام را برگرفته از نام طایفة کرد سیاهگلی دانسته‌اند که حدود ۱۵۰ سال پیش از اطراف قزوین به این منطقه کوچ داده شدند و امروز بازماندگانشان با نام ایلیات‌ها در سیاهکل زندگی می‌کنند.

اَملَش شهری است در استان گیلان و در شمال ایران.

براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت املش (۴٬۳۵۰خانوار) برابر با ۱۵٬۰۴۷ نفر بوده‌است.^[۱]

این شهر با موقعیت کوهپایه‌ای، مرکز شهرستان املش و مشتمل است بر دو ناحیه جلگه‌ای و کوهستانی، که در جهت جنوبی دو شهرستان لنگرود و رودسر واقع شده‌است. بنابراین آب و هوای آن متأثر از دو عامل جغرافیایی، دریا و کوهستان، معتدل مرطوب نیمه کوهستانی است. از لحاظ جغرافیایی – تاریخی، املش ناحیه‌ای مستعد است که کشف آثاری از سده‌های پیشین، حکایت از پیشینه کهن تاریخی پیش از اسلام آن دارد.