فصل يک: معرفي
  
   1-1- پيشينه (Background)
  
   زمينلرزه ها به عنوان عامل اصلي ايجاد بسياري از حرکت هاي توده اي مواد تشکيل دهنده ي زمين همچون، زمينلغزش ها، سنگ افت ها، بهمن ها و روانه ها محسوب مي شوند(Keefer, 1984a & b; Voight & Pariseau, 1978, Sidle et al. 1985 in Berberian 1994; Pedram, 1990). اين نوع حرکات دامنه اي در مناطق کوهستاني، درصد قابل توجهي از خسارات کلي يک زمينلرزه را تشکيل مي دهند(Wasowski, Keefer & Jibson, 2000). بررسي هاي صحرايي در ايران نشان مي دهد، بيشتر زمينلغزش هاي قديمي بزرگ، محصول رويداد زمينلرزه مي باشند(Pedram, 1990). نخستين کاتالوگ لغزش هاي زمينلرزه اي در ايران(Berberian, 1994)، 79 لغزش بزرگ را در پيش از سده ي بيستم با زمينلرزه در ارتباط دانسته است که از اين ميان، لغزشي در محدوده ي اين مطالعه معرفي نشده و 16 زمينلغزش در پهنه ي پيراموني اين نوشتار (البرز مرکزي) واقع است(شکل1-1).
   برآورد مقدماتي شدت زمينلرزه(intensity) در ايران نشان مي دهد شهرهاي بزرگ تهران، تبريز، مشهد در پهنه ي با شدت بسيار بالا( < VIII) قرار مي گيرند(زارع و معماريان، 1380)(شکل1-2). با افزايش نگراني ها در ارتباط با آسيب پذيري لرزه اي(earthquake vulnerability) پايتخت ايران(شهر تهران)، تا سال 1383، در کنار مطالعات مقاوم سازي طرح هاي عمراني(جدول1-1)، مجموعه پروژه هاي ريز پهنه بندي لرزه اي(JICA, 2000؛ جعفري، b1381)، تحليل خطر(زارع، 1383)، خطر روانگرايي(ميرمحمدحسيني، 1381)، اثر ساختگاه(جعفري، a1381) و حريم گسلش(BHRC، 1383) در اين شهر و پهنه ي پيراموني آن، مطالعه شده يا در دست انجام است(شکل1-3). توسعه ي سامانه هاي شهري(urban system) در مناطق کوهپايه اي و کوهستاني شمال تهران، لزوم مکان يابي پهنه هاي امن را بر مبناي بررسي ناپايداري لرزه اي شيب ها نشان مي دهد. در اين ميان تلاش براي تحليل خطر رويداد لغزش هاي تحريک شده از زمينلرزه در پهنه ي شمالي تهران، فرآيندي است که بطور ويژه، براي نخستين بار در اين پژوهش مورد بررسي قرار مي گيرد. لازم به ذکر است برآورد خسارت ناشي از ناپايداري لرزه اي شيرواني ها در بخشي از کوهپايه هاي شمالي شهر تهران (پايتخت)، پيشتر توسط جايکا (JICA, 2000) ارزيابي مقدماتي شده است(بخش3-2-2).

کارها و روش‌هایی است که برای سبزکاری در بیابان و جلوگیری از روند شتابناک تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب انجام می شود.

 

مهار بیابان زایی

کویر لوت در کویری است در منطقه جنوب شرقی ایران. این کویر در شمال شرقی شهرستان کرمان قرار دارد. هسته آن گرمترین نقطه کرهزمین است ، اصطلاحات جغرافیایی که تاکنون به این خطه پهناور نسبت داده شده‌است عبارت‌اند از: چاله لوت (چاله لوت در کتاب ژئومرفولوژی کاربردی –بیابان – فرسایش بیابانی – دکتر حسن احمدی معادل پلایا Playa یک واژه اسپانیائی است گرفته شده و به معنی حوضه مرکزی و یا به عنوان چاله داخلی مورد استفاده دارد)، دشت لوت، کویر لوت، بیابان لوت و .... ولی واژه «دشت لوت» در برگیرنده تمامی واژه‌های دیگر است.

گرم شدن کلی کره زمین، به معنای افزایش میانگین دمای سطح زمین است. از اواخر سالهای 1800، میانگین دمای کلی 4/0 تا 8/0 درجه سانتیگراد افزایش یافته است. بسیاری از کارشناسان پیش بینی کرده اند که میانگین دمای زمین در سال 2100، 4/1 تا 8/5 درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت. این مقدار افزایش، بیشترین مقداریست که ظرف هزار سال اخیر، برای زمین پیش آمده است.